Ба-64 (красавік 1942)
Адасік / Шабунін - 1:72. Папяровая мадэль. У аснове мадэлі бранекорпус распрацоўкі Сяргея Шабуніна. Сам клеіў і фарбаваў
Я не вынашваў ідэі і зусім не збіраўся клеіць гэты браневік, тым больш такі маленькі. Я клеіў паветраны шар, але ці то рукі крывыя, ці захацелася чагосьці радыкальнага... Карацей, рана ноччу абсалютна спантанна я дастаў калісьці раздрукаваныя разгорткі Ба-64Б і на адным дыханні склеіў бранекорпус.
Але аб усім папарадку. Сумленне не дазваляе лічыць гэта сваёй распрацоўкай. Бранекорпус, як і ўвесь Ба-64Б у 72-м маштабе, быў распрацаваны Сяргеям Шабуніным. Я толькі скачаў і адкарэкціраваў некаторыя дэталі, бо Ба-64Б усё ж адрозніваўся ад проста 64-га. Гэта іншае шассі, дакладней, падвеска, гэта іншыя кранштэйны краплення да рамы, іншае размяшчэнне рыдлёвак і сякер, іншыя крылы. Атрымалася, што гэта ў большай ступені самапальны прадукт, чым проста мадэль па гатовых разгортках.
Чаму менавіта гэтыя разгорткі? Акрамя іх мне вядомы мадэлі Андрэя Раманчука і "Мадэліка". Калі першую мадэль, даволі якасную і ў меру дакладную, я склеіў гады 4 назад, то другая аказалася проста гаўн... Прабачце, але геаметрыя бранекорпуса вызывае па меншай меры здзіўленне, а хадавуха не мае нічога агульнага з заяўленым Ба-64Б. Так што падумайце пра адносіны да мадэлізму.
Варта адзначыць, што спадар Шабунін распрацаваў даволі дакладны корпус, ён лёгка засоўваецца ў чарцяжы і не менш лёгка склеіваецца. Адзіны мінус - плоская ніжняя частка. Але ў 72-м маштабе гэта не так ужо і катастрафічна.
Мяне цікавіў вузкакалейны Ба-64 у зімнім камуфляжы, што быў заўважаны лютай зімой 44-га года на Беларускім фронце. Літаратуры больш чым дастаткова, дапамаглі выдатныя чарцяжы Ба-64 і яго донара ГАЗ-64. Шматлікія франтавыя фатакарткі ды публікацыі ніколі не бываюць лішнімі. Вельмі шмат часу пайшло на вывучэнне канструкцыі прататыпа ды асаблівасцей яго эксплуатацыі ў суровы ваенны час.
Рама. Імітацыі падвескі і іншых спрашчэнняў ужо не хацелася - ўвайшоў у азарт. У выніку пасля дзесятка эксперыментаў склеіў як змог - асобная рама з ланжэронаў і папярочных балак. Плюс набраныя з асобных дэталяў рэсоры і іх дэцльныя кранштэйны. Хадавуху распрацоўваў на аснове чарцяжоў ГАЗ-64, рухавік і іжэ з німі - па разгортках ГАЗ-67Б ад "Мадэліка" (ён дастакова дакладны, у адрозненні ад іхняга броніка). Патраціўшы толькі на адну раму каля тыдня, я ні аб чым не шкадую. Наадварот, гэта натхніла мяне на далейшыя "подзвігі".
Самым складаным, пакуль не пачаў клеіць, былі грані бранекорпуса. Праблема вырашылася лёгка - усе швы пакрываліся польскім сталярным клеям кшталту ПВА, а потым "акуратна" карэкціраваліся лязом. І так некалькі разоў. У выніку якасць стыкаў атрымалася а-ля пластыкавая мадэль. Аднак папера не пластык - пры апрацоўцы наждаком ці бензапілой з'яўляюцца варсінкі і катышкі. Ды і лішняга можа зрэзаць.
Колы. У мяне было два варыянты - ксеракапіраваць з папяровай масы колы ад АСЕшнай "эмкі" (на "маім" браневіку былі якраз такія) ці выклеіваць з картонных дыскаў. Пасля доўгіх проб другі варыянт аказаўся больш падыходзячым. Склееныя шайбы з дапамогай наждачкі набылі форму колаў. Аналагічна ствараліся дыскі.
З дробязямі праблем не было. Кулямёт, поўны набор шанцавага інструменту, абматаны на мордзе трос, ланцужок на фаркопе...
Мужык у зімовым камбінезоне першапачаткова быў немцам (Revell). Акрамя яго, з пластыка толькі фара. Увогуле, колькасць дэталяў пераваліла за 160. У адным толькі шассі (без колаў) іх з 49.
Ну а далей усё банальна. Спачатку фарбаваў зялёным колерам, падобным на 4БО. Варта зазначыць, што сапраўдная тэхніка падвяргалася выпрабаванням баявым, эксплуатацыённым ды прыродным (сонца, дождж і г.д.) - у выніку колер мог істотна адрознівацца ад першапачатковага. Ну гэта так, для даведкі.
Пасля ў адпаведнасці з прыёмамі камуфляжу ў зімні час браня пакрылася белым. Натуральна, дзесьці бялілы сціраліся, дзесьці заставаліся да вясны. Дзесьці вадзіцель выпачкаў баявога каня, пагнуў і без таго хліпкія крылы. Ды і іржаўчына наклала свае непаўторныя адценні.
Сакавік - красавік 2009. Гродна
